Cała okolica w kwiatach.. dosłownie jak jeden wielki naturalistyczny ogród… cudo!
♥ ƸӜƷ ♥
❤
Hiszpania
Moje hiszpańskie lektury..
(*)
Pierwsza z książek to “ANDALUCIA. A portret of Southern Spain” autorstwa Nicholas’a Luard’a..
choć dopiero po zajrzeniu do Wikipedii odkryłam, że ten sam auotr napisał jeszcze kilka innych książek poświęconych Hiszpanii.. “Landscape in Spain.” oraz “The Field of the Star: Pilgrim’s Journey to Santiago De Compostela. “
W każdym bądź razie jego książka poświęcona Andaluzji jest troszkę (troszeczkę) podobna do ‘Pod Słońcem Toskanii’ (Under the Tuscan Sun: At Home in Italy), która skutecznie rozgrzewała mnie w ostatnią zimę spedzoną w Polsce.. wyjątkowo zimną i ciążką zimę… anno domini 2012… Dla mnie to jedna z tych książek, z którymi szybko się zżywam na całe życie i do których zawsze chętnie powracam w myślach… Zachwyciły mnie w niej przede wszystkim wspaniałe opisy Toskanii.. toskańskiego domu i otaczającego go ogrodu.. toskańskiej natury… zapachów i smaków… i nawet nie zrazily mnie jakoś przepisy, którym daleko do wege… bo to w sumie dzięki nim Toskania stała się jedynie prawdziwsza… Niczym prawdziwa krwawiąca kobieta, a nie plastikowa lalka barbie… Niezwykle ważny i głęboki okazał się też dla mnie wątek ETRUSKI.. Brama SOL, itd… który poruszył mnie na tyle mocno, że chciałam nawet napisać do autorki (Frances Mayes) w tej sprawie… Cała książka niby ot lekka i przyjemna.. ale jak dla mnie zawierająca w sobie niezwykłą wręcz głębię.. co widać najlepiej na przykładzie kilku cytatów (dodam je jak tylko je odszukam, bo to naprawde prawdziwe perelki)..
Wracajac jednak do Hiszpanii…
🙂
Druga z lektur to książka kulinarna “Spanish Bar & Restaurant Cooking. Delicious and Authentic Recipes for Paella, Tapas, Sangria” autorstwa Marii Solis Ballinger and Natalii Solis Ballinger
pozycja pelna rewelacyjnych przepisów tradycyjnej kuchni hiszpanskiej… .. przy czym wiekszosc to potrawy w wersji wege, albo takie które na wege spokojnie mozna przerobic…. np. niezastapione gazpacho… a takze paella, zupa migdalowa, lody, oraz owocowa sangria…...
mniam mniam!
po prostu same pysznosci!
którym juz wkrótce postaram sie poswiecic wiecej uwagi.. i szczerze mówiac az mnie dziw bierze, ze jeszcze tego do tej pory nie zrobilam;)
Livia.. gdzie ty bylas przez te kilka ostatnich miesiecy? napewno na Ziemi.. tu w Hiszpanii?
haha
😉
Dodam jeszcze tylko, ze obie powyzsze pozycje to ksiazki angielskojezyczne… po hiszpansku póki co czytam dzieciom troszke bajeczek (no dobra… przyznaje sie, ze sobie tez:) Przymierzalam sie tez do hiszpanskiej wersji ‘Najdalszej Podrozy’ Roberta Monroe… na której Jarek chcial sie nauczyc hiszpanskiego, ale okazalo sie ze jezyk w którym zostala napisana jest zbyt malo praktyczny, a Hiszpanie to bardzo praktyczni ludzie… przynajmniej ci zyjacy na prowincji… i co szczególnie istotne – ludzie jak alo kto potrafiacy sie cieszyc zyciem.. ot takim prostym codziennym… czerpaniem przyjemnosci ze zwyczajnosci…
Jarek fajnie okreslil Andaluzje.. jako najbardziej wyluzowany zakatek Hiszpanii.. a ja w pelni sie z nim zgadzam… i ciesze sie, ze tu jestem… teraz…
LUZ
i do uslyszenia znów….
🙂
Esperanza Spring of Delight Flowers
Cd wiosennych fotek z Esperanzy.. Tak jak pisałam wiosna zaczęła się u nas już w styczniu, w momencie kiedy zaczęły kwitnąć migdały.. teraz już naprawdę duże i zielone, choć kilka miesięcy zejdzie im na dojrzewaniu:)
Widok na La Maromę poprzez łany wiosennej lawendy… 
cudownie ukwiecone łąki dookoła Esperanzy
yellow
pierwsza tego roku wiosenna żółta róża w ogrodzie..
a to już jeden z dużych migdałów, które ledwo co kwitły…
o pomarańczach nawet nie wspominam, bo te są dojrzałe na drzewach przez cały rok, a z nich codziennie przepyszny i zdrowy sok:) i na razie to tyle…
z wiosennymi pozdrowieniami z Andaluzji
Livia
❤
Andalusian Spring…
Właściwie to nawet lato jeszcze się nie skończyło.. a tu już wiosna.. ale tak.. to jak najbardziej wiosna.. wiosenne oblicze wiecznego andaluzyjskiego lata.. Mimo iż ostatnie miesiące były rzeczywiście chłodniejsze, zwłaszcza noce.. niekiedy bardzo.. to jednak… dojrzałe pomarańcze, czy awokado na drzewach i wiele wiele roślin w pełni rozkwitu, często bardzo ciepłolubnych, takich jak rozmaryn, lawenda, czy nagietki.. i to w styczniu.. to wszystko naprawdę z zimą się zupełnie nie kojarzy:)
Gdybym jednak miała określić kiedy tak naprawdę poczułam po raz pierwszy wiosnę w powietrzu, tak wyraźnie? To chyba.. w momencie kiedy zaczęły rozkwitać migdały… a to było przecież jeszcze w styczniu!
W lutym kwitło drzewko truskawkowe… całe w białych dzwoneczkach..
dzyń, dzyń…
I w ogóle zaczęło odżywać i bujniej rozkwitać wiele roślin, tych dla których później będzie już za ciepło… a andaluzyjskie łąki zaczną się przemieniać w suche stepy….
W chwili obecnej prym wiedzie kwitnący na żółto szczawik… przywodzący mi na myśl kochane wiosenne prymulki…
i to tyle na początek.. później dodam więcej wiosennych zdjęć.. choć przyznaję się, że pochowałam na nich wszystkie palmy, kaktusy i opuncje, aby było jak najbardziej wiosenniej.. haha… no bo życie bez wiosny…
w Polsce najbardziej uwielbiałam właśnie te pierwsze wiosenne kwiaty.. gdzie odpowiednikiem żółtego andaluzyjskiego szczawiku był szczawik zajęczy (jedyny przedstawiciel licznej rodziny szczawikowej na terenie Polski – foto z Gaja Garden klik).. choć najmocniej poruszał mnie nie tyle widok pięknych i oczywiście kochanych prymulek ile kwitnącego podbiału…. kwitnącego dosłownie wtedy kiedy jeszcze nic innego kwitnąć nie chciało.. i dlatego nazwałam go Mistrzem Wiosennego Przebudzenia…
i chyba już rozumiem dlaczego ktoś mnie kiedyś przyrównał właśnie do podbiałowego kwiatuszka.. a ja byłam zdziwiona… dlaczego np. nie do róży? a do pospolitego chwastu? wtedy jednak nie zdążyłam odkryć jak w rzeczywistości niezwykły jest ten zwykły chwast….
tutaj w Esperanzie też mnie najbardziej cieszą właśnie takie dziko rosnące rośliny
ot choćby szczawik..
choć właśnie zauważyłam pierwszą rozkwitającą w tym roku różę.. piękną.. czerwoną… jak hiszpańskie wino…
tyle piękna dookoła.. staram się to dostrzegać, doceniać i odnajdywać w tym wszystkmim jakiś sens, nawet nie głębszy, a jakikolwiek.. ale chyba coraz gorzej mi to idzie… często najchętniej zamknęłabym oczy i nigdy więcej już ich nie otworzyła… czyli w pewnym sensie powracam do wczesnego dzieciństwa… kiedy to właśnie często tak się czułam…
wiem jednak, że… nie ma to jak poczucie wiosny w sercu.. stan wewnętrznej wiosny… bez względu na porę roku.. nie wiem tylko czy jeszcze kiedykolwiek to poczuję.. to co tak mocno odczuwałam w Gaja Garden…
SPRING OF DELIGHT
życzę tego jednak zarówno sobie jak i innym.. bo życie w takim stanie to życie w raju na ziemi…
Vinuela Lake
Troszkę zdjęć Jarka z przedwczoraj znad jeziora Vinuela, w pobliżu którego mieszkamy.. Zwykle intensywnie turkusowe wody jeziora tym razem przybrały także przepiękny odcień szmaragdu…
VINUELA
Viñuela is a municipality in the province of Málaga in the autonomous community of Andalusia in southern Spain. It belongs to the comarca of La Axarquía. The village of La Viñuela is situated 47 kilometres (29 mi) from the provincial capital of Málaga and 19 kilometres (12 mi) from the coast at Torre del Mar. The village sits at a height of 150 metres (490 ft) above sea level. Inhabitants are called viñoleros.
La Viñuela is dominated by the landscape of La Maroma, which belongs to the mountain range known as Sierra de Tejeda and at a height of 2,068 metres (6,785 ft) is the highest mountain in Axarquía
http://en.wikipedia.org/wiki/Vi%C3%B1uela
Mapka
Kwitnące Migdały
♥ ♥ ♥
troszkę zdjęć z wczorajszego cudownego dnia, którego większą część spędziłam właśnie w pobliżu kwitnących migdałowców…
nagrałam też troszkę filmików, ale muszę ja na spokojnie przejrzeć i wybrać te najciekawsze..
aah.. almonds.. love..
♥ ♥ ♥
z kwitnącymi.. migdałowymi pozdrowieniami z Andaluzji
Livia
♥
O migdałach, migdałowym mleku, kobiecości, miłości i odkrywaniu boskiej tajemnicy…
♦
Zima w Andaluzji (część 3)
To był zdecydowanie najcieplejszy dzień w tym roku.. już z rana, jeszcze przed wschodem słońca, termometr wskazywał około 14 stopni, a potem.. mam wrażenie, że było przynajmniej 30! Do tego wiatr, wyjątkowo gorący i łudząco podobny do pewnego wiatru z przeszłości..
….poczułam podmuch wiatru tak gorący jakby dotarł tutaj z samego Serca Sahary.. Ciekawe, że słowo Sahara oznacza po arabsku Magię..
i dzisiaj poczułam coś naprawdę podobnego, choć wiatr nawet nie wiał od strony Afryki…
troszkę zdjęć z dzisiejszego dnia:
Zima w Andaluzji (część 2)
widok na ośnieżoną La Maromę z Sedelli, 22 01 2014 by Przenikanie
a to widok i na Sedellę i La Maromę górującą nad nią:
i piękna Tęcza nad Archez w drodze powrotnej z Malagi przez Torre del Mar do Esperanzy..
…
i wreszcie dzień dzisiejszy w Esperanzie…
Wszystkie fotki by Przenikanie… Dodam później także troszkę swoich zdjęć z dzisiaj, to tylko trzy z nich
coraz piękniej rozkwitające migdałowce…
zupełnie się dzisiaj zatraciłam w ich boskim zapachu..
odsyłam też do takich notek w których piszę o zimie w Andaluzji jak:
Kwitnące Drzewka Szczęścia:); La Maroma w śniegu i kwitnące migdały; My Natural Ecstasy; Sleeping Through the Rain; Zima w Andaluzji..
🙂
Kwitnące Drzewka Szczęścia:)
Zaczęły kwitnąć w okolicy ‘Bożego Narodzenia’, ale w tej chwili przeżywają prawdziwy szczyt rozkwitu:)
Drzewko Szczęścia to tak naprawdę Grubosz Jajowaty.. inne jego nazwy: grubosz owalny, grubosz srebrzysty, drzewko pieniężne (Crassula ovata (P. Mill.) Druce) – gatunek rośliny z rodziny z Afryki Południowej, ale jak widać służy mu także klimat południowej Hiszpanii gdzie rośnie sobie swobodnie w gruncie i cieszy swym widokiem… Uważa się, że jego cudowna moc przynosi fortunę i dlatego w Anglii nazywa się go Money Tree (drzewko fortuny, pieniędzy) jako że jego mięsiste okrągłe liście w kształcie pieniążków mają przyciągać dostatek i pomyślność. Crassula ovata to także bardzo ceniona roślina w sztuce feng shui związana z przyciągnaniem bogactwa.. Odpowiedzialnym za aktywowanie dobrobytu jest tutaj element drzewa, a najbardziej zalecaną rośliną w tej aktywacji jest właśnie Drzewko Szczęścia.. Z całą pewnością Grubosz Jajowaty to jedna z najpopularniejszych roślin przynoszących szczęście🙂
w sumie zamierzałam dodać tylko kilka fotek, ale przy okazji samo mi się napisało tych ‘kilka słówek’… może więc mają się komuś przydać w tym momencie?
Na szczęście
🙂
Gaja Garden 